نا شناس 28 فروردين 1392

پاسخ

بچه که بودم،هیچوقت معنی یکی بود یکی نبودی را که اول قصه های بچگیمون عمو فردوس شهرك الفبا میگفتن را درک نمیکردم...

میگفتم یعنی چی؟...

یکی بود یکی نبود؟...

مگه میشه یکی باشه و اون یکی نباشه...

بزرگتر که شدم خیلی دنبال معنیش را از این و اون گرفتم...

انقدر گشتم که به این نتیجه رسیدم که یعنی مثلا...

یکی بود و اون یکی پیشش نبود...

شاید سر کار بود...

شاید مدرسه بود...

شاید دانشگاه بود...

شاید...

بزرگتر شدم...

انقدر بزرگ که دیگه هیچوقت سراغ یکی بود یکی نبود را نگرفتم...

یکی میخواست باشه یکی هم نباشه

همش اول قصه ها میخواندنش...

دیگه برام مثل روز روشن بود که غیر از خدا هیچکس نبود و نیست و نخواهد بود...

دیگه من یکی نبودم که سراغ یکی بود یکی نبود را بگیرم...

من دیگه ما بودم...

تنها نبودم...

ما با هم بودیم آره شهرك الفبا رو مي گم ، عمو فردوس ...

یعنی یکی بود اون یکی هم بود نه اینکه نبود!!!...

تا یه روزی که اون یکی قصه ساز روزهام شد و تنها...

تنهای تنها...

تنهای تنها،بی یار و یاور نبود

ما بچه ها منتظر بوديم كه از قاب كوچك سيما عمو فردوس رو ببينيم...

تو اوج تنهاییم و چشم انتظاريم ، چشم انتظارش بودم...

این تنهایی به من فرصت داد تا به یکی بود یکی نبود اون فكر كنم آره عمو فردوس رو مي گم و باز هم امشب كه از شبكه 3 ورود پر افتخارش رو نشون دادن به تنهايش در فرودگاه فكر كردم ...

پس چه زیباست شروع قصه های کودکیمون...

با شعر قشنگ...

یکی بود یکی نبود...

غیر از خدا هیچکس نبود...

..مرد شهرك الفباي بچه گيام مثل زمان معلميش ،جانبازي و فداكاري در جنگ و افتخار آفريني در ژنو با 9 مدال ارزشمند بازم تنها بود

...و چه صبري دارد اين مرد كه از اون آي بچه هاي مهربون قصه دارم براتون رو ياد گرفتيم

...درس زندگي رو در قالب شعر و نمايش به ما نشون داد

...به ما ياد داد با هم مهربون باشيم

...به ما گفت كه قدر هم ديگه رو بدونيم

...عمو فردوس بهت تبريك مي گيم و به ياد روزهاي كه با تو شاد مي شديم امروز همه با هم شاديم

الياس خليلي-خبرنگار